Idea Absolute

Doktrina e idesë absolute të Hegelit është një hap i rëndësishëm në filozofinë dialektike. Vetë Hegeli ishte një përfaqësues i rrjedhës së idealizmit objektiv, dhe nga kjo pikëpamje duhet të marrim parasysh konceptin e tij për një ide absolute.

Ideja Absolute e Hegelit në Filozofi: Tre Pjesë të Mësimit

Duke folur për mësimet e Hegelit, nuk mund të ndihmohet kthimi në sistemin e tij integral të idealizmit objektiv, të cilin autori i idesë absolute e pajisur me një ndarje në tri pjesë themelore:

  1. Shkenca e logjikës. Në këtë pjesë Hegeli përshkruan një frymë të caktuar botërore, të cilës ai jep një "ide absolute". Ky frymë është primar, dhe është paraardhësi i natyrës dhe çdo gjëje.
  2. Filozofia e Natyrës. Kjo është pjesa e dytë e mësimdhënies, në të cilën Hegeli e quan natyrën sekondare ndaj parimit shpirtëror. Nëse nuk shkon shumë thellë, atëherë natyra shihet si ndryshueshmëria e idesë absolute.
  3. Filozofia e shpirtit. Në këtë pjesë të punës së tij, Hegeli rishikon teorinë e tij dhe e shndërron një ide absolute në një frymë absolute, duke pranuar më në fund parësinë e materialit jo material.

Në mësimet e Hegelit, gjurmimi i natyrës idealiste dhe dëshira për të porositur të gjitha gjërat duke prezantuar konceptet e fillore dhe të mesme.

Idea Absolute

Është e rëndësishme të kuptohet se ideja absolute nuk është një koncept statik, sepse thelbi i filozofisë është se ideja absolute e Hegelit fillon dhe vazhdon të zhvillohet, lëvizë. Nuk mund të anashkalohet që kjo bie në kundërshtim me konceptet e metafizikës (në fakt në këtë rast të gjitha konceptet konsiderohen veçmas nga njëri-tjetri). Qasja dialektike bazohet në tri parime më të rëndësishme, të cilat, sipas Hegelit, sigurojnë zhvillimin e një ideje absolute:

Janë këto parime që hedhin dritë mbi teorinë e përgjithshme të zhvillimit. Para tij, askush nuk konsideroi kontradiktat nga ky këndvështrim, dhe ky ishte një përparim i madh. Është ideja e kontradiktës së brendshme që ende konsiderohet si një nga arritjet më të rëndësishme.

Kjo ide, e cila duket idealiste, në fakt ka një kuptim të thellë racional, sepse përmes prizmit të këtij mund të kthehet në çdo koncept të filozofisë dhe shkencës natyrore. Metoda dialektike na lejon të kuptojmë zëvendësimin e koncepteve të thjeshta nëpërmjet zhvillimit më kompleks, drejt akumulimit dhe thellimit të kuptimeve. Kështu, në histori, mund të kapni shumë modele, të shihni jetën shoqërore si një proces në zhvillim.