Mekanizmat e kujtesës

Ne të gjithë e dimë mirë se kujt është kujtesa , ne e dimë shumë mirë se pa atë vështirë se do të kishim shtrirë më shumë se një ditë dhe të kuptojmë në mënyrë të përsosur se natyra na shpërbleu me këtë dhuratë në mënyrë që të gjitha përvojat jetësore të fituara prej nesh, të mos zhduken brenda natës në humnerën e zezë të pafundësisë, por na shërbeu si bazë e botëkuptimit mbi të cilin mbështetet e gjithë jeta njerëzore.

Mekanizmat e kujtesës apo si funksionon makina e kujtimeve?

Shumica prej nesh nuk mendojnë saktësisht se si ne kujtojmë një ngjarje ose çfarë lloj mekanizmash të kujtesës janë të përfshirë. Ne jemi në gjendje të mësojmë përmendsh imazhin vizual, çdo informacion audio në formën e tingujve, mund të prekim tekstin e objektit dhe gjithashtu të sigurohemi që receptorët tanë të dhimbshëm ose të shijes do të na kujtojnë në kohën e duhur për shijen acidike të limonës ose për kujdes kur merret me mprehtësi objekte. Të gjitha këto ingranazhe të mekanizmave të memories njerëzore po tjerrje për një qëllim të vetëm: të na mbrojë nga të gjitha llojet e rreziqeve dhe të zgjasim maksimalisht jetën tonë. Është për këtë detyrë të madhe strategjike që miliona "SMS" dërgohen në tru, duke fluturuar nga të gjitha pjesët e trupit tonë përmes lidhjeve nervore sinopike. Është atje se të gjitha informatat e fituara janë të renditura në mënyrë të saktë nga skedarët dhe ruhen në arkivat afatgjatë dhe afatshkurtër të kujtesës , nga të cilat në kohën e duhur merren të gjithë informacionin që na nevojitet.

Sa kohë, së shpejti ...

Pse disa ngjarje, për shembull, një bisedë të pakëndshme me një koleg ose një mbledhje të të diplomuarve në jubileun e shkollës, mbajmë mend mjaft kohë, por momenti kur një i huaj në një xhaketë blu kalon prej nesh, ne jemi në gjendje të harrojmë pas disa sekondash dhe të mos kujtojmë për të deri në fund të ditëve të tyre. Gjëja është që mekanizmat e kujtesës afatgjatë dhe afatshkurtër që kanë evoluar gjatë rrjedhës së evolucionit po përballen mirë me funksionin e filtrimit të informacionit të marrë dhe renditjes sipas shkallës së rëndësisë. Pse bllokojne kujtimet e qelizave te panevojshme nga nje informacion praktik i shikimit? Nëse kujtojmë çdo moment të jetës sonë, çdo hap që bëjmë kur ecim ose çdo lëvizje që po bëjmë kur dora jonë del në distancë nga TV, do të çmendemi pas disa ditësh. Një bazë e të dhënave të ngjashme truri ynë thjesht kalon në mënyrë automatike në mënyrë që të jetë në gjendje të përqëndrohet në detyra më të rëndësishme.

Logjika apo mekanika?

Kur përpiqesh të mësuar përmendësh një tekst ose të zgjidhësh një problem matematikor, të gjitha proceset e memorizimit që ndodhin në momentin në kokë fillojnë të ndahen në ato logjike dhe mekanike. Mendimi logjik i detyron të grumbullosh në kuptimin e informacionit të dhënë, dhe mekanike është përgjegjëse për një qartësi perceptimi i komponentëve vizuale dhe auditive të saj. Mekanizmat e kujtesës në psikologjinë njerëzore, në fakt, nuk kanë një vijë të qartë mes këtyre dy drejtimeve. Është sikur krahasojmë dorën e majtë në të cilën mbajmë pirun, duke mbajtur një copë biftek të shijshëm në pjatë dhe një të drejtë duke u përpjekur në të njëjtin moment për të prerë me thikë këtë kryevepër të artit kuzhinës. Të dy ata janë të përqendruar në një detyrë: të ushqejmë ty.

Duket se ne vendosim nëse do të mbajmë kujtimet tona për këtë apo atë ngjarje të jetës sonë të prishet, në realitet çdo gjë është llogaritur prej nesh për ne. Ne jemi shumë më të lehtë të harrojmë për dhimbjen që na është bërë se sa për gëzimin që përjetohej në kohën e takimit të parë. Natyra e mençur përpiqet të na mbrojë nga negativiteti dhe të ndihmojmë për të gjetur kuptim në ekzistencën e mëtejshme. Kjo është arsyeja pse ajo krijoi labirintet e çuditshme të kujtesës njerëzore, pa të cilën vështirë se do të jemi kush jemi dhe sigurisht nuk do të mbartim titullin krenar Homo Sapiens.